Kolosala izango da

JOSEBA SARRIONAINDIA

Txalaparta. 138 or.

Gerra hor dabil edonon oraindik, bizitzaren eta ederra eta samurra den guztiaren aldamenetik, baina laster helduko da zirkoa. Munduaren ordu agoniko hauetan etorriko da, eta kolosala izango da. Zirkoa Alemaniatik helduko da. Letrero handi honekin: Cirque Krone. Eta tren bagoi pilo batekin, elefanteekin, lehoiekin, tximinoekin, pailazoekin, ezpata irensleekin, emakume bizardunekin. Globo saltzaileak ere etorriko dira euren koloretako planetekin. Kalaportura iritsiko dira guztiak. Kolosala izango da.

Ezer ez

Teller, Janne

Alberdania, 146 orrialde

Hausnarketa morala bilatzen duen eleberria.Muturrera eramandako egoera batean hamabi bat urteko gaztetxoen jokamoldea deskribatzen da.Argudioa da ikaskide batek arbola batera igo eta bertatik ez jaistea erabakitzen duela, “ezerk ez duelako ezertarako balio” ebatzita. Gainerakoak hura jaitsarazten saiatuko dira eta euren eginahaletan murgilduta kontrolaezina bihurtuko zaien dinamika arriskutsu batean sartuko dira, eurentzat benetan zerk balio duen demostratzen dabiltzala.

ZERUA GAINBEHERA DATOR

Mazzetti, Lorenza
Igela,  178 or.
Nobela ederra ekarri dute euskarara Xabier Olarrak eta Fernando Reyk: Lorenza Mazzetti (1928) zinemagile eta idazlearen “Il cielo cade” (1961). Eleberri autobiografikoa da, zehazki idazlearen haurtzaroa kontatzen duena. Lorenza eta bere ahizpa osaba-izeben Toscanako etxean bizi ziren txikitan. Familia aberatsa zen, judua, Einstein abizenez (Lorenzaren osaba fisikari famatuaren lehengusua zen). Zoritxarrez, abizena kondena bihurtu zitzaion familia honi, Hitlerrek pertsonalki eman zuenean Albert Einsteinen senide guztiak hiltzeko agindua. 1944an, erretiratzen ari zirenean, naziek sarraskiak eragin zituzten hainbat tokitan, baita Toscanako Villan ere.

Orduan gertatu zena kontatzen du barru-barrutik Lorenza Mazzettik, nola irentsi zion gerrak haurtzaroa: «Gure deitura (ama hila baitzen) Einstein izan beharrean Mazzetti zelako barkatu ziguten SSek bizia».

BIZIA LO

JOKIN MUÑOZ

Alberdania,158 or.

EUSKADI LITERATURA SARIA 2004 Bost kontakizun biltzen ditu Jokin Muñozek liburu honetan. 60ko urteetan jaiotako belaunaldiari bizitzea egokitu zaion giroari eta bizipenei oso lotuak bostak ere. Entzunez baino ezagutzen ez duen gerraosteko giroan murgiltzen da autorea aurreneko ipuinean, eta fikzio futurista alegiazkoan sartuta bukatzen du liburua. Tonu errealista da nagusi. Kontakizun biluziak dira, apaindura askorik gabeak. Gordin kontatuak daude, baina epairik eman gabe. Irakurleak atera beharko ditu ondorioak, eta ez dira beharbada oso baikorrak izango. Neguan bizia lo dago Lizardiren begietan. Ez dira autorearenak lo egon kontakizun indar handiko hauek idazterakoan. Euskal gatazkaren hariak bizi-bizi ageri dira agertokiaren atzeko oihal, baina ez da gatazkari buruzko liburu bat. Arazo horrekin ere bizitzen ikasi dugun gizakiei buruzkoa baizik.

ASMATU NOR NAIZEN

B. Masine, R. Piuimini

Argitaletxea: Ibaizabal, 102 orrialde

Gutun trukaketa dugu liburuaren ardatza. Neska bat gustukoa duen mutilari sinadurarik gabeko gutunak bidaltzen hasiko da, baita mutilak erantzun ere. Arbela eta bizkar-zorroa ezkuta-lekutzat hartuz sedukzio jokoa garatuko da. Mutilaren izena hasieratik jakingo dugun arren, neskarena ia bukaera arte ez zaigu azalduko eta misterio honek interesa mantentzen lagunduko du.

Krokodriloa ohe azpian

 

MARIASUN LANDA
Elkar- 72 orrialde
Tipo arrunta da ipuin honetako protagonista. Arrunta du etxea, arrunta lanbidea, arrunta izena bera ere: J.J. Ohitura arruntak ditu egunero berritzen dituenak beti berdin beti berdin edo antzera. Baina halako batean, gaur, ohetik jaiki, eta batere arrunta ez den zerbait gertatu zaio: Krokodilo bat ikusi du bere ohe arruntaren azpian. Egoera surrealista horretatik abiatuta, eta umore ukitu finez, gertaerak korapilatuz doa autorea, amaiera biribil batera iristen den arte.

Izu-izua

Jokin de Pedro

Elkar-132 orrialde

Misteriozko hiru kontakizunek osatzen dute liburu hau, hirurak ere suspensearen eta izuaren artean kokatuak.
Eskuburdinez lotuta, kartzelatik ihesi doazen bi morroietako bati, onik ateratzeko, besoa moztea beste erremediorik ez zaio geratuko lehenengo istorioan. Bigarrenean, Hondargane izeneko herri txiki batean, bizilagunak eta haren misteriozko etxeak eragingo dioten jakin-minak, amesgaizto bat bizitzera eramango du protagonista. Hirugarrenean, jaun baten eta morroi baten arteko menpekotasun gaiztoak sorturiko harreman bitxia ezagutuko dugu.

Frantzian je t´aime esaen dute

Joxemari Iturralde

Pamiela, 120 orrialde

Imajina ezazue eszena hau: Frantziara zoazte, oporretan, lagunekin batera eta gurasorik gabe! Ez dago gauza hoberik munduan! Frantsesa ikasi behar, hori bai, eta ez da erraza hizkuntza hori, e! Baina, tira, badira gauza okerragoak mundu honetan. Cornechon familiaren etxean bizi behar dut, frantses pixka bat ikasteko, oso familia bitxia, benetan. Bertan bizi dira Anicke, Silvie, Raymond aitona… eta gero, Bernard, adiskide handia suertatuko zaidan mutila. Bitartean, gertakizun bitxi eta harrigarri asko. Eta gainera, nonahi, neska mordoa muxu emateko prest zuk eskatu orduko. Baina nola arraio esaten da muxu eman frantsesez?

Egiaren jokoa

Anika Thor

Elkar 200 orrialde

Lagunik handienak izan dira betidanik Nora eta Sabina ikasturte hau iritsi arte. Orain, Fannyrekin dabil beti Sabina, eta, Norak hauen koadrilan sartzeko ahaleginak egin arren, bizkarra emango diote gehienetan. Aldi berean, beragana hurbiltzen da Karin, denek baztertzen duten neska potoloa, baina Norak ez du honen laguna izateko batere asmorik. Adiskidetasunari buruzko eleberri hunkigarri bezain zorrotza da Egiaren jokoa liburua, eta guk denok ezagutu ditugun sentimendu eta esperientziak ezin argiago agerrarazten ditu: giza harremanetan nola bihurtzen garen batzuetan biktima eta besteetan borrero, lagun bat lortzeko beste bat traizionatzeko gauza nola izan gaitezkeen.

Vampiria

AITOR ARANA

SM -117 orrialde

Mendebaldeko Europan gaude, nonbaiteko ospitale psikiatriko batean. Han sartu dute Selene, bere burua banpirotzat jotzen duen neska gaztea. Selene ez da ezertaz oroitzen, ez nor den, ez zer lanbide zuen, ez nongoa den, baina banpiroa dela sentitzen du; hori oso garbi dauka, egun argitan inongo arazorik gabe ibil daitekeen arren. Baina azkenaldian euria ari du barra-barra, beti lainotuta dago, eta Selenek badaki eguzkia indartsu jotzen hasten denean arazoak izango dituela. Horregatik, egun hori iritsi aurretik, bere buruaz gehiago jakin beharra dauka. Eta horretarako, arkatza eta agenda bat eman dizkio Mikelek, erizain edo “erozain” ilegorri misteriotsuak.

Bitartean, kanpoan, Anna inspektorea hainbat neska gazteren hilketak ari da ikertzen…